UNIFIL Dutchbatt Charlie Compagnie 81-2

Vandaag precies 40 jaar geleden vertrok de eerste helft van de lichting 81-2 van de Charlie-compagnie van het 43ste Pantserinfanterie Bataljon met de KL542 van KLM van Schiphol naar Beiroet, Libanon.
Na een intensieve opleiding van 7 maanden was het moment daar, op weg naar Libanon, Zuid-Libanon, het gebied dat bemand werd door 44ste Pantser infanterie bataljon, het Nederlands Detachement Unifil, Post 7-12.

Het werd een begin van een groot avontuur, althans zo heb ik het beleefd. Terwijl anderen andere dingen deden, gingen wij voor Koningin en Vaderland tussen twee vuren zitten, aan de ene kant de staat Israël en de IDF, een de andere kant de Palestijnse politieke beweging Fatah.

Onze ‘tour of duty’ zou vier maanden duren, en deze vier maanden werden bepalend voor de rest van mijn leven.
Libanon werd na terugkeer lange tijd de maat der dingen, het verblijf daar werd een rite de passage van rovertje spelende jochie naar man met ervaringen.
Weer thuis, waar men Dikkie Bruun zag die vier maanden een vakantie aan de Middellandse zee had gehad, keek ik ineens heel anders tegen ‘volwassenen’ aan.

Ik kon vrijwel nergens met mijn verhalen terecht, ooms begonnen over hun eigen diensttijd, aan anderen waren ze niet besteed, want ik kwam er al snel achter; dit is letterlijk onvoorstelbaar als je er niet bent geweest. De enige waar ik mee had kunnen praten waren de jongens waarmee ik de vier maanden op mijn post had doorgebracht.
Bij ontmoetingen met andere Libanon veteranen werd ook snel duidelijk; we hebben veel overeenkomstig ervaringen maar ook veel verschillende, de tijd wanneer je er zat, de plek, het is bepalend voor je ervaringen.
Zelfs het moment van dienst doen is bepalend.

Een tamelijk ingrijpende ervaring was een gevecht tussen leden van de Amal-militie en de Lebanese National Movement, hierbij waren slechts vier man van mijn Post bij betrokken, waaronder ikzelf.
Dit voorval is opgenomen de het overzicht van ‘Belangrijke gebeurtenissen in de Nederlandse Unfil periode 1979 – 1985’ samengesteld door de Directie Voorlichting van de Koninklijke Landmacht.
Ook het boek ‘Vredesmacht in Libanon’ uitgegeven door het Instituut voor Militaire Geschiedenis wordt de gebeurtenis op pagina 200 uitvoeriger beschreven. De wetenschappelijke studie beschrijft het als volgt;

De gewelddadigheden bereikten een hoogtepunt op 28 januari 1982, toen een Amal-groepering uit as-Siddiqin een aanval uitvoerde op een pro-Irakese LNM-factie (LNM = Lebanese National Movement) die zich in de steengroeve ten noorden van het stadje ophield. Vijf LNM'ers sneuvelden. Dutchbatt, dat volledig was verrast, kon alleen nog maar proberen verder geweld te voorkomen, onder andere door de toegangswegen tot as-Siddiqin te controleren. Bovendien droeg het de lichamen van de omgekomen strijders aan de LNM over. Meer nog dan Dutchbatt trad al-Fatah als bemiddelaar in het conflict op. Fatah, die de LNM-posities in het gebied overnam, inclusief de steengroeve, stelde zich garant voor de veiligheid van de lokale, Amal-gezinde bevolking. Amal bleef evenwel op zijn qui-vive en Fatah noch Dutchbatt slaagde erin de beweging ertoe te brengen haar gewapende patrouilles in en om as-Siddiqin op te geven. De Amal-strijders in het dorp hadden onder meer de beschikking over een Toyota jeep met daarop een zware Duschkamitrailleur.

In deze officiële geschiedschrijving wordt niet genoemd dat Post 7-12 Charlie zich tegenover, 400 meter oostelijk , van het kampement van de LNM bevond. Ik zat samen met 3 kameraden op Post 7-12 Charlie tijdens dit incident.
Post 7-12 Charlie ontving ook ‘firing closes’, nabij inkomend vuur en werd op enig moment doorlopen door zwaarbewapende Amal-milities die een betere positie zochten om het LNM-kampement met o.a. RPG-raketten te beschieten.
Wij konden niet veel anders doen dan observeren, meldingen via de radio doorgeven, en zo nu en dan ook vuur uitbrengen als de schoten te dicht bij ons vielen.
De actie was niet rechtstreeks tegen Unifil gericht maar vanwege de ligging van onze Post 7-12C werden we er toch indirect bij betrokken, maar desalniettemin maakte het veel indruk.

Toen ik met deze ervaring en nog een paar confrontaties weer terug keerde naar Nederland, binnen 24 uur van mijn dorpje in Zuid-Libanon weer terug op Vlieland, was dat zeer onwerkelijk.
Geen debriefing, geen tussenstop tussen het uitzendgebied en thuis voor een adaptatie, geen professionele begeleiding, nee, morgen ga je naar huis en overmorgen ben je daar.
Dat was bij thuiskomst wel even wennen.
Vrijwel geen belangstelling uit de samenleving, gewoon weer de draad oppakken en aan de slag.
Ik kon die zomer aan de slag in Bar-Dancing de Witte Zeeman en dat was een mooie afleiding van de ervaringen in Libanon.

Inmiddels 40 jaar later.
De ervaringen hebben lang geleden al een plek gekregen, ik heb ze dan ook niet als zo overweldigend beleefd dat ze mijn leven zijn gaan beheersen.
Het was op dat moment een grote adrenaline rush, ik wilde graag actie, welnu, dat was er.
Het waren voor mij 'Was mich nicht umbringt, macht mich stärker' ervaringen.
Daarboven helpt een goed ontwikkeld gevoel tot relativeren.
Ja, het waren indrukwekkende gebeurtenissen, maar ze komen niet in de buurt van die van de gemiddelde frontsoldaat in oorlogstijd.

Wel had ik graag gezien dat er in de jaren na de terugkeer meer respect en aandacht was geweest voor de Unifil-veteranen, daarin heeft Defensie en de overheid wel tekort geschoten.
Er is nu ook veteranenzorg, en een passend eerbetoon vanuit de overheid, en dat is allemaal mooi en prachtig, maar het was voor Unifillers beter geweest als men daar 35 jaar geleden mee was begonnen.
Goed dat het nu beter is geregeld voor jonge mannen en vrouwen die worden uitgezonden.

--------------------------

Nb;
Militair-historicus Krist Klep gaf in 2018 een Webinar over de Unifil-missie en de Nederlandse deelname daaraan.
Hij gaat in op;

1- de besluitvorming voorafgaande aan de missie
2- de operationele uitvoering
3- de nasleep

Voor wie daarin geïnteresseerd is, deze is hier te vinden.

Taken on: November 19, 2008

Tags:

unifil

libanon

assen

ouderdag

4-de

peloton

Charlie-compagnie

C-Cie

PaOst

Post

7-12

Dirk Bruin

28 januari 1982 « less

Sets appears in: • Libanon - Unifil - Post 7-12 - PaOst Compagnie - 1982

Groups appears in: • IN UNIFORM

Stats: 1,976 views / 3 comments

Link to this photo view:
Link to this photo large view: