Uit de Tijd vs. In de Tijd - a photo on Flickriver

            
Tijd is een fenomeen. Onontkoombaar is dat hij vooruit gaat. Tijd is ook in het niet. Menig filosoof is er mee bezig geweest. Voor natuurkundigen, biologen en geologen c.s. is het ook belangrijk. Tijd helpt bij ordening. De bekendste vorm is chronologie. Ook het samen zijn van dingen of mensen is er aan op te hangen. Dan komen wij bij de foto uit.

Op de voorgrond een rangeerheuvel. Dat is een middel van vroeger. Op de achtergrond een moderne fabriekshal. Prefab gebouwd, Aluminium , Zonnepanelen.  Staat nu bij station omdat daar ruimte is voor de industrie. De trein zelf is geen noodzaak meer. Er is ook toegang tot de weg. Tot halverwege de 20e eeuw lag dat anders.  De trein was het snelste land transport middel. Daarnaast kon het grote volumes aan en had het grote reikwijdte; van de havens (richting Zee) tot de Bergen. Industrialisatie kwam pas echt op gang met het uitrollen van spoorwegen. Fabrieken hoefde niet langer lokaal te opereren. Tussen 1830 en 1870 was spoor-aanleg leidend voor industrie om te kunnen groeien naar massa-productie, met bijbehorende vergroting van afzetgebieden. Daarvoor was zulks alleen overzees mogelijk en deels per binnenvaart. 

In die periode zijn ook veel middelen uitgevonden om goederen snel en efficient te vervoeren per spoor. Een ervan is de rangeerheuvel. Het idee? Eigenlijk is het dit. Je haalt een trein op bij een fabriek. Dan verzamel je die op een punt. Daar combineer je treinen. Daarvoor is loskoppelen en koppelen noodzakelijk samen met een aantal rails waarop je de nieuwe treinen samenstelt. Loskoppelen doe je boven op de heuvel. Beneden een aantal wissels. Zorg dat die op het goede spoor staat. Geef de wagon boven op de heuvel een duwtje en die rolt vanzelf (Zwaartekracht) naar het juiste spoor, de juiste trein en komt door diezelfde zwaartekracht tot stilstand, vaak door te stuiten op een eerdere wagon. Met niet al te veel fysieke en mechanische arbeid stel je zo treinen samen. Dit proces kan meermaals onderweg plaats vinden, net zolang tot de wagon in een trein zit naar het station van de afnemer. 

Met de introductie van de vrachtauto werd het proces simpeler. De weg op, direct naar de afnemer. Lading afleveren. Er tussen geen mix meer met artikelen (Wagons) van andere fabrieken of afnemers, waar je als bedrijf geen relatie mee had.  Minder afhankelijk van derden zijn dus eigenlijk.  Daarmee verloor de rangeerheuvel snel functie. Dit middel bleek vaak gerelateerd aan kleinere stations, met enkele fabrieken die er bediend werden.  Op kleine stations verdween de heuvel net zo rap als de vrachtwagen kwam bij omliggende fabrieken.  In West-Duitsland voltrok dit proces zich in de periode 1960-1980. Een aantal “parameters” bevestigen dit. Van 1945 to 1960 was er overheids-beleid. Het spoor was gekozen om de economie op te bouwen. Alle investeringen gingen naar het spoor. Vanaf 1960 verbreedde het vervoersbeleid zich naar de Autobahn en regionale B-wegen. Omdat dit beleid ook duidelijk was afgekondigd speelde industrie hier op in. Ook de auto-industrie. In de jaren ’50 blonk de Duitse Auto-industrie vooral uit in het maken van zeer kleine auto’s; vaak brommobielen. Van BMW Ischetta, Zundapp tot Goggomobil. Vanaf eind jaren ’50 kwamen nieuwe reeksen vrachtauto’s op de markt en werd de personenauto groter, sneller en comfortabeler. Dat gaat dus om voertuigen die geschikt zijn voor de Autobahn; voor langere ritten en hoge snelheid. 

Ook voor fabrieken is een hele boom op te zetten. Om kort te gaan. Tot halverwege 20e eeuw werden fabriekscomplexen groter en vooral gebouwd “voor de eeuwigheid”.  Sinds enige decennia is duidelijk dat zulks niet realistisch is. Net als bij producten geldt voor complexen een life cycle. De bouwstijl is er op aangepast. Vaak gaat het om standaard ontwerpen in plaats van architectuur. Standaards die wel op maat gaan. Deze zijn daardoor snel te bouwen en ook relatief makkelijk aan te passen. Wanneer de fabriek niet meer nodig is, zijn deze ook eenvoudig af te breken.  De zonnepanelen zijn een typisch element uit de 21e eeuw. Het besef van het tijdelijke vertaalt zich in het concept duurzaamheid. Ook fossiele energie is tijdelijk. Wanneer het op is kan je geen nieuwe maken. De zon heeft de langste levensduur;  op zeker langer als leven op aarde mogelijk is. Een goede bron dus om om te zetten in energie. 

Dit is best veel tekst. Al zijn het nog “flarden”. Wie er echt werk van maakt , kan een hele dikke pil schrijven over de periode tussen de middelen rangeerheuvel en zonnepaneel. Ofwel ruwweg over de jaren 1850 tot 2000.. Een jaar is een tijdseenheid en daarmee is hier de cirkel rond.

Taken on: April 21, 2012

Tags:

buchloe

Bahnhof

bf more »

rangeerheuvel

fabriekshal « less

Sets appears in: • 3. Deutschland • 17. New Realism more » • 22. Railways • 23. Rail references to the past • 27. Essentials • 79. Bayern « less

Groups appears in: • + Railway Unlimited

Camera: Canon EOS 5D Mark II, f/10.0, 1/500 sec, 82mm, ISO 200 (more info) (hide info)

Camera:	Canon EOS 5D Mark II
Aperture:	f/10.0
Exposure Time:	0.002 sec (1/500)
Focal Length:	82mm
ISO:	200
Exposure Bias:	0 EV
Flash:	Off, Did not fire
Exposure Program:	Aperture-priority AE
Exposure Mode:	Auto
Metering Mode:	Multi-segment
White Balance:	Auto
Color Space:	sRGB
Show full info

Stats: 350 views / 1 comment

Link to this photo view:
Link to this photo large view: